wtorek, 31 marca 2009
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Warszawska Praga to specyficzne miejsce do życia. jest jak pijana, piękna dziewczyna. Zachwyca i zniechęca jednocześnie. Ten blog będzie pamiętnikiem tej dziewczyny. Będę tu opisywać jej życie. Znajdziecie tu całkiem zwyczajne, prozaiczne, codzienne historie. Znajdziecie też historie nieprawdopodobne o jej kochankach: przeciętnych zjadaczach chleba ale też o menelach i artystach.Mam nadzieję że pozwoli Wam otulić się długimi ramionami ulic. Od 11 listpada do Kijowskiej.Albo jeszcze dalej
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńbyłem tam w styczniu z aparatem, głównie w środku, chociaż to niezbyt mądre, bo budynek ledwo stoi. szkoda takich, że takich miejsc jest coraz mniej...
OdpowiedzUsuńW tym domu mieszkała moja rodzina... po wojnie została tam sama moja prababcia, odwiedzaliśmy ją dopóki nie odeszła...
OdpowiedzUsuńtęsko tęskno czy pudel praski jeszcze ruszy??
OdpowiedzUsuń